Rekonstruując typowe dla regionu założenie folwarczne sprzed Drugiej Wojny Światowej, zadbaliśmy o odwzorowanie każdego szczegółu. Informacje architektoniczne czerpaliśmy z publikacji specjalistycznych, kronik
Do budowy Folwarku wykorzystaliśmy ręcznie wytwarzaną cegłę z okolic lubelskiego Kraśnika – najbardziej naszym zdaniem zbliżoną do tradycyjnego budulca z mazurskiej gliny oraz kamienia polnego. Dachówka na pokrycie połaci, tzw. „holenderka”, pozyskana została przy okazji licznych remontów – dzięki uprzejmości mieszkańców Warmii i Mazur pokryliśmy nasze budowle autentycznym, historycznym surowcem. Stolarka okienna została wykonana na specjalne zamówienie u jednej z firm specjalizujących się w dawnych technikach rzemieślniczych.
Postaraliśmy się także o możliwie jak najpełniejsze wyposażenie pokoi względem kanonu. Meble zostały wykonane według miejscowych wzorców, a część z nich to autentyczne antyki poddane pieczołowitej renowacji. Przy dekoracji pokoi poprosiliśmy zaprzyjaźnionego mazurskiego artystę – malarza o przyozdobienie ścian autorskimi obrazami i o naniesienie na meble motywów nawiązujących do miejscowej przyrody.
Pokoje dla gości znajdują się w obiektach, które swoimi nazwami nawiązują również do założenia folwarcznego.
I tak posiadamy:
TROJAK – Pierwotnie miejsce zakwaterowania pracowników rolnych, dziś nowoczesny i przyjazny środowisku budynek mieszkalny.
DOM ZARZĄDCY – Jak przystało, najbardziej okazały spośród wszystkich budynków folwarcznych, historycznie podkreślający status administrującego w nim właściciela.
CHLEWIK – Dawniej gwarowe określenie budynku dla trzody chlewnej. Dziś – wzniesiona od podstaw konstrukcja z ręcznie wypalanej cegły, łudząco przypominająca oryginalną, glinianą zabudowę.
SZOPKA – Należąca do zagrody Zarządcy, jest ciekawym przykładem budownictwa mazurskiego – całkowicie drewniana i wzniesiona z bali.
GORZELNIA – Symbol Folwarku, obiekt o zastosowaniu bankietowo-konferencyjnym i mieszkalnym, wystrojem nawiązujący do Dwudziestolecia Międzywojennego, Secesji i Art Déco.